W dniach 7-10 Września 1939r 20 oficerów i około 350 żołnieży stanęło do walki z uzbrojonymi po zęby wojskami III Rzeszy w składzie: 3 dywizje, 1 brygada, ok. 42 tys. żołnierzy, 350 czołgów, 657 moździerzy, dział i granatników, wsparcie lotnictwa Luftwaffe.

Obrona odcinka Wizna, pomimo wyraźnej dysproporcji sił, co do której świadomość mieli obrońcy, była istotna. Pozwoliła ona na zatrzymanie wojsk Guderiana na 2 dni, a w tym czasie powstała armia Warszawa, złożona z niedobitków wojsk polskich ściągających do obrony stolicy z różnych części kraju. Także wiele z polskich jednostek zyskało czas na wycofanie się w sposób uporządkowany do Rumunii.

Przez niektórych historyków bitwa ta ze względu na dysproporcje sił nazywana jest „Polskimi Termopilami”.