13 Kwietnia 1951 roku poległ dowódca jednego z najdłużej walczących oddziałów Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Roj został otoczony w domu w wsi Szyszki (gm. Kozłowo, pow. pułtuski), którym aktualnie przebywał przebywał wówczas wraz z Bronisławem Gniazdowskim „Mazurem”, przez oddziały I Brygady KBW i nieustaloną liczbę funkcjonariuszy UBP i MO. Stało się to najprawdopodobniej za sprawą działalności kobiety, w której się podkochiwał, która została zwerbowana jako agentka „Magda”.
Po kilku godzinach od rozpoczęcia akcji oblężeniowej obaj wyszli z ukrycia i podjęli próbę przedarcia się przez kordon przeciwnika. Padli w krzyżowym ogniu broni maszynowej. Mieczysław Dziemieszkiewicz jak i Bronisław Gniazdowski, byli niewątpliwie żołnierzami wyklętymi, który polegli w latach 50tych z rąk Stalinowskiego reżimu w wolce o wolną Polskę.