8 Lutego 1951 po ustawianym pokazowym procesie w więzieniu na Mokotowie został wykonany wyrok kary śmierci. Strzałem w tył głowy stracono Zygmunta Szendzielarza „Łupaszka”. W tym samym dniu strzałem w tył głowy zamordowano jeszcze trzech innych oficerów wileńskiej AK: ppłk. Antoniego Olechnowicza „Podhoreckiego”, por. Lucjana Minkiewicza „Wiktora” i por. Henryka Borowskiego „Trzmiela”.

Zygmunt Szendzielarz urodził się 12 marca 1910 w Stryju, na terenie dzisiejszej zachodniej Ukrainy. Od ukończenia podchorążówki w 1934 roku powiązany z polskimi siłami zbrojnymi.

Od kwietnia 1943 roku powiązany z Armią Krajową. Stworzył V Brygadę Wileńską Armii Krajowej. Przeprowadzili oni kilkadziesiąt akcji przeciwko NKWD, Urzędowi Bezpieczeństwa, Milicji Obywatelskiej i Korpusowi Bezpieczeństwa Wewnętrznego. 30 czerwca 1948 został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

Oskarżono go o prowadzenie działalności wywiadowczej na rzecz obcego państwa oraz współpracę z Niemcami w okresie okupacji i skazano na karę śmierci, którą następnie wykonano.

Wypowiedzieliśmy walkę na śmierć lub życie tym, którzy za pieniądze, ordery lub stanowiska z rąk sowieckich mordują najlepszych Polaków – pisał Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”.